Non hai con quen falar
October
22
O espirito dixo:
Se tivera que deixar
o seu colo,
nostálxico da quentura
da enerxía que me levou,
volvería ser ceibe
no intre do abandono.
A razón contestou:
Sinxela elucubración
despois de poñer o ovo.
lóxica de supervivencia
ou de consumo existencial.
A carne, atenta, retrucou;
só quen non ten niño
pode ser ceibe,
a saudade pode co sedentario,
a morriña co nómada.
A vida sentenciou:
Toca, toca outra vez,
e deixádevos de lerias!