Voltará lene encamiñar

a terra ferinte,preta,

fortalecida no entendemento

que apagará fames

que xostregan a esperanza.

O tempo vai cachazudo

na procura da grande espera,

e rompe,abafando,

a faceira da liberdade

que agarda no pensamento.

E estraga toda razón,

murcha o medo agachado,

amola desafiando ren

mentres a historia atende.

Ó abrigo dos negociantes

a caridade espectaculo

sosega ás simples conciencias,

o concepto mudaba de dono

mentre o grande muro morría.

A solidariedade é agora capital

nos grandes centros de finanzas,

e a coca e o teléfono

van arranxar o grande desatino.

Voltará lene encamiñar

a terra ferinte,preta,

virará a morte cara nós,

nosa inseparable compañeira.