Chora o vento descrido

         cando o teu nome soa.

         Choran salgados ríos

         que arrasan a terra vosa.

         Cando o teu nome soa

         carraxe desborda a boca,

         maldición que vén de sangue

         a mollar as vosas roupas.

         Os desta banda cheos de medo

         refuxiámonos na indecente arte

         cando o teu nome soa,

         e choramos coma o vento,

         bruamos nos tristes soños.

         Arrepíos nos leitos febles,

         congoxa nas mans tendidas,

         caridade televisada

         cando o teu nome soa.

         Agora quen pode emigra

         como antes fixeron outros,

         o que non,matará o irmán

         ou sen piedade ficará morto

         cando o teu nome soa.

         Sigo a berrar na soidade,

         pacífica e sen rancores,

         nada espero de ti no tempo

         e murcho eu vou ficando

         cando o teu nome soa.