Que dicir de ti:  que estando cego

non deixas de mimarme,

“Mi mamá me mima”

nin de revirar nos meus miolos

e alongar calquera verso.

Que dicir de ti,

cadaleito e vida

na mesma lata de conservar,

de turrar polas verbas,

en verdade xogo delas,

que rebentan na miña alma,

dando éxtase e dor do mesmo xeito.

Que dicir de ti,

que agromas no meu ser

cando menos te covizo…

Non hei dicir máis cousa de ti, xa que remata a folla,

e, coma sempre, eu ficarei inconcluso,

entre o xúbilo e a dor inmensa.